Olpe - Berlijn

De wekker staat op half zeven en dat in de vakantie! Onmenselijk eigenlijk, zeker vanuit het gegeven dat ik te laat ging slapen omdat het boek zo spannend was. Monica was al diep onder zeil toen ik het licht uit deed. Morgen hebben we een trein te halen, een boemeltje weliswaar, maar desalniettemin een trein. De meeste spullen zijn al ingepakt, wat resteert, is wat we 's morgens nodig hebben. Het bleek nog een hele toer alles erin te krijgen, sommige koffers lijken groter dan ze daadwerkelijk zijn. Om half acht staat onze gastvrouw Susanne, een mooie dame overigens, klaar om ons naar het station te brengen. Het mag eigenlijk de naam station niet dragen, het is een perronnetje van niets, maar dat er een trein zal komen wordt bevestigd door het mededelingenbord. We nemen afscheid van Susanne, danken haar herzlich voor de lift en wachten op de trein die inderdaad na enige tijd aan komt puffen. Kaarten koop je hier in de trein tegen een tarief wat de NS zeer gunstig zou stemmen. Voor een half uurtje boemelen 6,90 betalen is volgens ons, maar ja wij reizen dan ook zelden met de trein, een behoorlijk tarief. Het is een splinternieuw en volkomen schoon boemeltje. In Finnentrop stappen we uit en kopen we tickets naar Berlijn. Een beetje voordelig graag melden we de dame achter de balie. Het voordeligste is €53,-, wel 6 keer overstappen, dat vinden we te gek worden, dan maar een iets minder voordeliger, 4 keer overstappen, ook geen optie want dan duurt de reis nog altijd 9 uur. Eind van het liedje is dag we duurste optie kiezen en maar 1 keer hoeven over te stappen. Goedkoop is duurkoop gaat ook in Germanie dus op. Om 10 over 2 in Berlijn, mag ook wel met een trein die 200km per uur rijdt, zo heb je tenminste nog wat aan je middag en krijg je waar voor je geld. Gebeld met ene Christiaan die ons op zal vangen in het appartement. Uiteindelijk komen we op de bestemming aan de ramd van Kreuzberg na ons eerst de tandjes te hebben gezocht naar de juist U-bahn die weliswaar op het Hauptbahnhof wordt aangegeven maar zich erbuiten bevindt. U-bahn, U-bocht, ik vermoed een intrige! Het is een klein appartement dat bij nadere inspectie bepaald niet schoon blijkt te zijn. Heb dan zelf meestal zoiets van laat gaan, maar Monica is daar wat standvastiger in en stuurt een beleefde mail op benen naar de verhuurder. Deze reageert direct en meldt dat dit niet de bedoeling is en bla,bla,bla. In ieder geval staat hij op scherp nu en zal woensdag en zondag, wanneer we switchen van appartement vermoedelijk wel voor betere aflevering zorgen. Na het minimale te hebben uitgepakt gaan we de stad in, naar de Bergmannstrasse waar we vanaf een terras het bonte gezelschap aan mensen voorbij zien te zitten komen, het is een en al levendigheid wat de klok slaat, een relaxed begin van ons elfdaagse verblijf hier en dat zijn er welgeteld acht meer dan in eerste instantie in de planning stond. De wijze woorden van Cruijff: "elk nadeel hep z'n voordeel" zijn zelfs tot in Duitsland doorgedrongen. Eten doen we bij een Indisch restaurant waar we twee jaar geleden, overigens ook op de eerste avond, met Rob en Roelie hebben gegeten en waar we goede en smaakvolle herinneringen aan over hebben gehouden. We mogen dan niet goed kunnen klimmen, met onze herinnering blijkt niets mis te zijn, het was weer heerlijk! Daarna terug naar "huis" en plat, het was een lange dag.